18-25

ΑΡΘΡΑ - ΜΕΛΕΤΕΣ - ΕΡΕΥΝΕΣ

• Πρωτοψάλτη, Κυπαρισσία
• Αρμάος, Ρέμος

Η συγκεκριμένη ποιοτική μελέτη διερευνά τη δυναμική τωνσχέσεων που αναπτύσσεται σε μια ομάδα ενηλίκων εκπαιδευόμενωνεκπαιδευτικών, οι οποίοι επιμορφώνονται στοΚέντρο Πρόληψης Άρηξις". Βασικός στόχος είναι η αναγνώρισηκαι κατανόηση της σημασίας της ομάδας κατά τηδιαδικασία της μάθησης, η δυνατότητα μετασχηματισμούτων παραδοχών τους σχετικά με τη μάθηση και κατ' επέκτασηη ενίσχυση των δεξιοτήτων των εκπαιδευομένων και ηαξιοποίηση νέων μεθοδολογιών μάθησης στο σχολείο. Ηέρευνα ανέδειξε ότι οι εκπαιδευτικοί αποκτούν γνώσεις,υιοθετούν νέες μεθοδολογίες, μετασχηματίζουν στάσεις,αποκτούν καλύτερο βαθμό αυτοενημερότητας, ενώ οι εκπαιδευτέςαναλαμβάνουν έναν πολύπλοκο ρόλο, ο οποίοςαφορά στο συντονισμό, στη διαμόρφωση των σχέσεων καιστην ανάπτυξη της ομάδας.

• Educational sciences
• Sociology

• Εκπαίδευση
• Κοινωνιολογία

Εκπαίδευση ενηλίκων

Η Κυπαρισσία Πρωτοψάλτη είναι εκπαιδεύτρια ενηλίκων, επιστημονικό στέλεχος στο Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας «Άρηξις». Ο Ρέμος Αρμάος είναι Εκπαιδευτικός Ερευνητής, Καθηγητής Σύμβουλος Εκπαίδευσης Ενηλίκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

1. Αμάσογλου, Α. (2008). Η Δυναμική των σχέσεων της εκπαιδευόμενης ομάδας: Η περίπτωση τεσσάρων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.ΕΚ). Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Αντωνίου, Δ. Σ. (2009). Διερεύνηση αντιλήψεων εκπαιδευτών του Ι.ΕΚ ΟΑΕΔ Πάτρας ως προς τη χρήση των βιωματικών συμμετοχικών τεχνικών κατά την άσκηση του έργου τους. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Αρχοντάκη, Α., & Φιλίππου. Δ. (2003). 205 Βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων. Αθήνα: Καστανιώτης.Βασιλείου, Γ., & Β. (1975). Εισαγωγικό Στοιχεία Επάνω στις Κοινωνικοεκπαιδευτικές Εφαρμογές που έχουν οι Τεχνικές Ομάδας. Σειρά Επικοινωνιών του ΑΚΜΑ,132, Αθήνα: Τεχνική Έκθεση XVIII, Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου.Βοζαίτης, Γ., & Υφαντή, Α. (2008). Σκέψεις για την επαγγελματική ανάπτυξη των Εκπαιδευτικών. Το παράδειγμα των Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Α' περιφέρειας του Νομού Αχαΐας. Διαθέσιμο στο δικτυακό τόπο: http://srv-ipeir.pde.sch.gr/educonf/1/13.pdf (10/12/2011).Γούδας, Μ., Θεοδωράκης, Ι., & Παπαϊωάννου, Α. (2003). Για μια καλύτερη φυσική αγωγή. Θεσσαλονίκη: Χριστοδουλίδη.Γούδας, Μ., & Χασάνδρα, Μ. (2003). Κριτήρια εγκυρότητας και αξιοπιστίας στην ποιοτική-ερμηνευτική έρευνα. Επιστημονική Επετηρίδα της Ψυχολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, 2, 31-48.Courau, S. (2000). Τα Βασικό Εργαλεία του Εκπαιδευτή Ενηλίκων. Αθήνα: Μεταίχμιο. Δεδούλη, Μ., & Κατσαρού. Ε. (2008). Επιμόρφωση και Αξιολόγηση στο χώρο της Εκπαίδευσης. Αθήνα: ΥΠΕΠΘ.Δερβίσης, Ν. Σ. (1998). Οι Μαθητές μιας Τάξης ως Κοινωνική Ομάδα και η Ομαδοκεντρική Διδασκαλία. Αθήνα:Gutenberg.Douglas, Τ. (1997). Η επιβίωση στις ομάδες: Βασικές αρχές της συμμετοχής σε ομάδες (2η έκδ.). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.Freire, Ρ., & Shor, ι. (2011). Απελευθερωτική παιδαγωγική. Διάλογοι για τη μετασχηματιστική εκπαίδευση. Αθήνα: Μεταίχμιο.Θεοδωρίδης, Α. (2009). Διερεύνηση των απόψεων γονέων και εκπαιδευτικών για τα προγράμματα πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών που εφαρμόστηκαν από το Κέντρο Πρόληψης κατά των Ναρκωτικών Νομού Φλώρινας. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Θεριανός, Κ., Καββαδίας. Γ., & Κάτσικας, Χ. (2007). Το εγχειρίδιο του καλού εκπαιδευτικού. Παρατηρήσεις για τη στάση του εκπαιδευτικού στην τάξη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.Ιωσηφίδης, Θ. (2003). Εισαγωγή στην ανάλυση δεδομένων ποιοτικής κοινωνικής έρευνας. Διαθέσιμο στο δικτυακό τόπο: www.cultural-representation.com/showLesson.php?file ... doc (8/12/2011).Jaques, D. (2004). Μάθηση σε Ομάδες. Αθήνα: Μεταίχμιο.Jarvis, Ρ. (2004). Συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση. Αθήνα: Μεταίχμιο.Καπενέκας, Γ. (2007). Διερεύνηση των εκπαιδευτικών αναγκών των εκπαιδευτικών στα επαγγελματικά Λύκεια. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Καρακάσης, Ι. (2009). Η Αξιοποίηση της ομάδας στην Εκπαίδευση Ενηλίκων: Τα εκπαιδευτικά προγράμματα πρόληψης του ΚΕΘΕΑ για εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Κόκκος, Α. (1999). Εκπαίδευση Ενηλίκων. Το πεδίο. Οι αρχές μάθησης. Οι συντελεστές. Τομ.Α. Πάτρα:ΕΑΠ.Κόκκος, Α. (2005). Μεθοδολογία Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Θεωρητικό πλαίσιο και Προϋποθέσεις Μάθησης. Τομ.Α. Πάτρα: ΕΑΠ.Κυριαζή, Ν. (1999). Η κοινωνιολογική έρευνα: Κριτική επισκόπηση των μεθόδων και των τεχνικών. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.Κώττη, Δ. (2007). Βιωματική μάθηση: από τη θεωρία στην πράξη Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Αχαρνών. Μπακιρτζής, Κ. Ν. (1998). Βιωματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην ψυχοπαιδαγωγική της επικοινωνίας. Παιδαγωγική επιθεώρηση, 28,101-120.Ναυρίδης, Κ. (2005). Ψυχολογία των ομάδων: Κλινική ψυχοδυναμική προσέγγιση. Αθήνα: Παπαζήση.Νικόπουλος, ι. (2009). Δυναμική των σχέσεων εκπαιδευόμενης ομάδας ενηλίκων: Μια ποιοτική έρευνα. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Noye, Ο., & Piveteau, J. (2002). Πρακτικός οδηγός του εκπαιδευτή (2η έκδ.). Αθήνα: Μεταίχμιο.Ουσταγιαννάκης, Ν. & Περαντωνάκη, Ο. (2010). Η Δυναμική των ομάδων στον εργασιακό χώρο. Πτυχιακή Εργασία στη Σχολή Διοίκησης & Οικονομίας, τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΑΤΕΙ Κρήτης. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (2010). Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης (2010-2013): Μελέτη διερεύνησης επιμορφωτικών αναγκών. Διαθέσιμο στο δικτυακό τόπο: www.epimorfosi.edu.gr (8/12/2011).Πανέτσος, Σ. (2006). Διερεύνηση επιμορφωτικών αναγκών των διευθυντών της δευτεροβάθμιας τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης της διεύθυνσης Β' Αθήνας. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Πολέμη-Τοδούλου, Μ. (2005). Μεθοδολογία εκπαίδευσης ενηλίκων. Η αξιοποίηση της ομάδας στην εκπαίδευση ενηλίκων. Τομ. Γ΄ Πάτρα: ΕΑΠ.Πολέμη-Τοδούλου, Μ. (2011). Προσεγγίζοντας την εκπαιδευτική ομάδα. Στο: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης, Επιμορφωτικό Υλικό Θέματα Αξιοποίησης της ομάδας στη σχολική τάξη (Τομ, Δ). Διαθέσιμο στο δικτυακό τόπο: http://www.epimorfosi.edu.gr/images/stories/ebookepimorfotes/sxeseis/sxeseis_sxolikh_taxh.pdf (6/12/2011 ).Πουλόπουλος, Χ., & Τσιμπουκλή, Α. (1995). Ομαδικά Εστιασμένη Συνέντευξη: Ένα νέο μεθοδολογικό εργαλείο έρευνας στον τομέα των κοινωνικών επιστημών. Κοινωνική Εργασία, 39, 158-163.Rogers, Α. (1999). Εκπαίδευση Ενηλίκων. Αθήνα: Μεταίχμιο.Τοπούζης, Π. (2005). Ο εκπαιδευτικός και η επιμόρφωση στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα: Οι στάσεις και οιαπόψεις των εκπαιδευτικών του Ν. Πέλλας για τα επιμορφωτικά προγράμματα της περιόδου 1994-2004 και οι προϋποθέσεις για αποτελεσματική επιμόρφωση. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Τσαμπίρα, Π. (2008). Οι στάσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στην επιμόρφωση σε καινοτόμα προγράμματα: Το παράδειγμα της Αγωγής Υγείας. Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Διατριβή στο ΕΑΠ.Φρειδερίκου, Α., & Φολερού-Τσερούλη, Φ. (1991). Οι δάσκαλοι του δημοτικού σχολείου: Μια κοινωνιολογική προσέγγιση. Αθήνα: Ύψιλον.Φώκιαλη, Π., Κουρουτσίδου, Μ. & Λέφας, Ε. (2005). Οι συνιστώσες της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών. Στο: Γ. Μπαγάκης (Επιμ), Επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού. Αθήνα: Μεταίχμιο.Barelson, Β. (1952). Content analysis in communication research. New York: Hafner.Βion, W. (2000). Experiences in groups and other papers. London: Routledge.Botvin, G. J. (1986). Substance abuse prevention research: Recent developments and future directions. Journal of School Health, 56,369-374.Brown, G. & Atkins, Μ. (1997). Effective teaching in higher education. London: Routledge.Crocker, J., Blaine, Β., & Luhtanen, R. (1993). Self Esteem: Cognitive and motivational consequences for prejudice and intergroup behavior. In: Μ. Hogg & D. Αdams (Eds.), Group Motivation: Social Psychological Perspectives. London: Harvester Wheatsheaf.EIIickson, Ρ. Ι., & Bell. R. Μ. (1990). Prospects for Preventing Drug Use Among Young Adolescents. Santa Monica. CA: RAND Corporation.Evans, Ν. (1994). Experiential learning for a/l. London, New York: Cassell.Falco, Μ. (1992). The Making of a Drug-Free America: Programs that Work. New York: Times Books.Forsyth, D. R. (1999). Group Dynamics (3rd ed). Belmont: Wadsworth Publishing Co.