79-84

Session 1 : Aesthetics, cognition, education

• Slager, Henk

Στήν τρέχουσα πρακτική τών εικαστικών τεχνών οί καλλιτέχνες όλο καί περισσότερο θεωρούν τίς δραστηριότητές τους ώς μία μορφή ερευνάς. Προφανώς, ή έρευνα πού διενεργειται άπό καλλιτέχνες δέν χαρακτηρίζεται άπό μιά άντικειμενική, έμπειρική προσέγγιση, άφοϋ ή τέχνη δέν έπιδιώκει νά είναι γενικευμένη, έπαναλαμβανόμενη καί ποσοτική. ’Αντίθετα, ή καλλιτεχνική γνώση κατευθύνεται πρός τή μοναδική, συγκεκριμένη, τοπική γνώση. Μέ τήν έννοια αύτή, ή καλλιτεχνική έρευνα συνδέεται ομαλά μέ τόν κλασικό ορισμό του Baumgarten περί τού χώρου τής αισθητικής, όπου «ή αισθητική γνώση είναι γνώση σχετικά μέ τό μοναδικό».Ή έπιστημολογική προοπτική τής μοναδικότητας άπαιτεϊ μιά περαιτέρω μεθοδολογική άντιμετώπιση. Πράγματι, άντίθετα άπ’ ό,τι συμβαίνει στίς καθιερωμένες μορφές έρευνας, ό δρόμος τής καλλιτεχνικής έρευνας καί ή παρεπόμενη «παραγωγή γνώσης» (Saharat Maharaj, Documenta XI) δέν μπορούν εύκολα νά οριστούν. Επομένως, ή καλλιτεχνική έρευνα θά πρέπει συνεχώς νά εισάγει μιά μεταπροοπτική καί νά άπηχεϊ κριτικά τόσο τή θέση όσο καί τήν προσωρινή κατάσταση τού έρευνητικού σχεδίου. Θά μπορούσε ’ίσως μιά τέτοια μεθοδολογία νά θεωρηθεί ώς μιά μορφή χαρτογράφησης; Μόνον έκ τών ύστέρων μπορεί κανείς νά διαπιστώσει κατά πόσο ή μεθοδολογική διαδικασία τήν οποία άκολούθησε έχει έντελώς χαρτογραφηθεί - μέ τρόπο παρόμοιο πρός αυτόν πού ή φιλοσοφία καί ή παραγωγή της νέων έννοιών (Deleuze καί Guattari, What is Philosophy) διαφέρουν άπό άλλες μορφές έρευνας.

• Arts

• Αισθητική
• Τέχνη

εικαστικές τέχνες, visual arts

Περιέχει εικόνες