129-138

H έννοια του κάλλους στον Πλωτίνο : η σημασία της και η εφαρμογή της στην αναγεννησιακή ζωγραφική

• Αλεξανδράκη, Αφροδίτη

Είναι πασίγνωστο ότι ή στάση του Πλωτίνου άπέναντι στήν άξια τών διαφόρων μορφών τέχνης είναι θετική. Τά έργα τέχνης άντικατοπτρίζουν το κάλλος τής ψυχής. Τό κάλλος αύτό είναι τά προϊόν τών δημιουργικών ιδεών τού καλλιτέχνη. Γιατ\«οί τέχνες δέν μιμούνται άπλά τό ορατό αντικείμενο, άλλα άνάγονται στις άρχές τής φύσης του»(Ένν., V, 8,1 ), δηλαδή ατούς λογικούς νόμους. 'Επιπλέον, οί τέχνες συμπληρώνουν τις άτέλειες τών ορατών άντικειμένων. Τό κάλλος τού ύλικοΰ ή άυλου άντικειμένου προκαλεί τήν έλξη τού παρατηρητή. Μέσω τής τέχνης ό άνθρωπος άντιλαμβάνεται τή φυσική καί ήθική τελειότητα. Όταν τό πραγματικό κάλλος άναγνωρίζεται, εϊτε στή φύση εϊτε στήν τέχνη, τότε πρέπει κανείς νά έγκύψει σ' αυτό (Ένν., V,8,2,). Μέ βάση τήν ανωτέρω θεωρία, μπορεί νά λεχθεί, ότι για τόν Πλωτίνο, ή τέχνη καί τό καλλιτεχνικό κάλλος είναι σημαντικά για τήν ήθική καί φυσική εύεξία τών άνθρώπων. Τό άρθρο ύποστηρίζει ότι ή άφηρημένη έννοια τοϋ κάλλους όπως άναφέρεται στον Πλωτίνο, άντιπροσωπεύεται άπό ορισμένους 'Αναγεννησιακούς πίνακες, όπως Ή "Ανοιξη καί Ή Γέννηση τής Αφροδίτης τού Μποτιτσέλλι.

• Arts
• Philosophy, Ethics and Religion

• Αισθητική
• Τέχνη
• Φιλοσοφία, Αρχαία
• Renaissance

Περιέχει εικόνες και βιβλιογραφία