405-422

Αισθητική προσέγγιση της βυζαντινής τέχνης : μεταξύ ανατολής και δύσης

• Καλαμάκης, Διονύσιος Χ.

Κατά τους τρεις πρώτους χριστιανικούς αιώνες, οι αρχαίοι ναοί και τα ιερά, τα μαντεία και τα θεραπευτήρια, τα θέατρα και τα στάδια, οι βωμοί, τα αγάλματα και όλα όσα σχετίζονταν με την αρχαία θρησκεία, την τέχνη, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία ήταν οικεία και αγαπητά στούς Χριστιανούς, παρά τά κάποια άκραϊα φαινόμενα φανατισμού πού παρατηρούντο σέ περιόδους έντασης καί άναστάτωσης. Οί Χριστιανοί τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας χρησιμοποιούσαν συχνά τούς τόπους τής άρχαίας θρησκείας γιά τούς δικούς τους λατρευτικούς σκοπούς, έπενδύοντάς τους βεβαίως μέ τό νέο νόημα τού χριστιανικού μηνύματος. Επιπλέον, ή Εκκλησία δανείστηκε άπό τούς 'Έλληνες (στήν Ανατολή) καί τούς Ρωμαίους (στή Δύση) τή γλώσσα, τή μέθοδο καί τά φιλοσοφικά συστήματα, ένώ παράλληλα δέχθηκε έπιρ- ροές άπό πολλούς λαούς τής Ανατολής πού ζοΰσαν στις παρυφές τής Αυτοκρατορίας. Έτσι, ή Βυζαντινή τέχνη είναι τό κατεξοχήν πεδίο συνάντησης καί ώσμωσης των καλλιτεχνικών, ιδεολογικών καί πνευματικών ρευμάτων τής έλληνορρωμαϊκής άρχαιότητας καί τού κόσμου τής Ανατολής, γεγονός πού τής προσδίδει τόν ιδιαίτερο καί μοναδικό χαρακτήρα της ώς γέφυρας μεταξύ Ανατολής καί Δύσης.

• Arts

• Πολιτισμός, Βυζαντινός
• Τέχνη
• Λογοτεχνία

Βυζαντινή Αυτοκρατορία