Η στάση της πολιτείας προς το ελληνικό θέατρο την περίοδο 1833-1851
Part of : Γράμμα : περιοδικό θεωρίας και κριτικής ; Vol.2, No.1, 1994, pages 21-34
Issue:
Pages:
21-34
Author:
Abstract:
Η άγονη σχέση πολιτείας-ελληνικού θεάτρου είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανεξάρτητου βασιλείου της Ελλάδας. Η Αθήνα διαθέτει ένδοξο θεατρικό παρελθόν, η απουσία όμως οποιασδήποτε καλλιτεχνικής κίνησης τα νεώτερα χρόνια και η επιθυμία των κυβερνήσεων να μετατρέψουν την πρωτεύουσα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε ευρωπαϊκή μεγαλούπολη, οδηγούν στη μίμηση δυτικών προτύπων. Ιταλοί επιχειρηματίες αναλαμβάνουν, με κρατική βοήθεια, την ανέγερση του θεάτρου Αθηνών, ιταλικοί μελοδραματικοί θίασοι μετακαλούνται για να διασκεδάσουν το αθηναϊκό κοινό. Οι Έλληνες ηθοποιοί μένουν στο περιθώριο και εμφανίζονται στη σκηνή μόνο τις μέρες αργίας των Ιταλών. Οι επιχορηγήσεις προς τους ξένους θιάσους, παρά τη συχνά κακή ποιότητα του προσφερόμενου θεάματος, απογοητεύει τους υποκριτές μας. Ο Λ. Καπέλλας, ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές εκείνης της περιόδου, στέλνει επιστολή στους αντιπροσώπους του έθνους και ζητά οικονομική ενίσχυση των ελληνικών παραστάσεων. Δεν νομίζουμε ότι υπήρξε θετική ανταπόκριση στην έκκληση αυτή. Το κράτος συνεχίζει να επιχορηγεί τους μελοδραματικούς θιάσους, που εκφράζουν τη σύγχρονη ευρωπαϊκή καλλιτεχνική αντίληψη. Οι Έλληνες ηθοποιοί, αβοήθητοι, προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή την ελληνική γλώσσα στη σκηνή, χωρίς ωστόσο να προσαρμόζουν το ρεπερτόριό τους στις απαιτήσεις των καιρών. Οι προοπτικές για το μέλλον τους διαγράφονται δυσοίωνες.
Subject (LC):
Notes:
Περιέχει σημειώσεις
