Nature’s archives : emerson and the sepulchres of history
Part of : Γράμμα : περιοδικό θεωρίας και κριτικής ; Vol.5, No.1, 1997, pages 67-91
Issue:
Pages:
67-91
Author:
Abstract:
To άρθρο επικεντρώνεται στις σχέσεις μεταξύ του δοκιμίου του Έμερσον Η Φύση και μερικών από τα σημαντικότερα κοινωνικο-πολιτικά και θρησκευτικά θέματα των ημερών του -θέματα που εκφράζονται σε κείμενα των Thomas Paine και Daniel Webster- και παρουσιάζει τους τρόπους με τους οποίους οι λέξεις και οι προτάσεις του Έμερσον όχι μόνο ανοίγονται προς την ιστορία που είναι σφραγισμένη μέσα τους, αλλά επίσης, μέσω αυτού του ανοίγματος, λειτουργούν με τρόπο που να καταγράφουν ήδη μεταβαλλόμενες ιστορικές και πολιτικές σχέσεις, αυτό που αλλού ονομάζει “εφήμερα σύννεφα των περιστάσεων”. Προσπαθώ, λοιπόν, να κατανοήσω τι εννοεί όταν ισχυρίζεται ότι “η γλώσσα είναι το αρχείο της ιστορίας”. Ισχυρίζομαι ότι για τον Έμερσον δεν υπάρχει γεγονός τέτοιο που να θεωρείται ότι ‘εγκαινιάζει’ την ιστορία. Το ότι δεν μπορεί να υπάρξει γλώσσα που να μην αναφέρεται στην ιστορία, ούτε ιστορία που να μην αναφέρεται σε γλώσσα έχει ως επακόλουθο, για αυτόν, ότι το έργο της ιστορικής ανάγνωσης σημαίνει εντοπισμό όχι μόνο του τρόπου με τον οποίο ένα κείμενο μοιράζεται τη γλώσσα του με άλλα κείμενα (πώς είναι τοποθετημένο μέσα σε ένα συγκεκριμένο ή γενικό ιστορικό πλαίσιο, πώς εγγράφεται σε μία αλυσίδα έργων), αλλά επίσης και εντοπισμό αυτού που παραμένει ιδιωματικό στο κείμενο (πώς επιβεβαιώνει αυτό το πλαίσιο ακόμα και όταν το προδίδει, ακόμα κι όταν το προδίδει για να το σεβαστεί). Στην ανάγνωσή μου, λοιπόν, της αρχής του δοκιμίου του Έμερσον προσπάθησα να παραμείνω πιστός σε αυτό το έργο της ανάγνωσης.
Subject:
Subject (LC):
Notes:
Περιέχει βιβλιογραφία
