13-29

Ο θάνατος του πατέρα ως μορφή εξουσίας στον Chaucer

• Yiavis, Kostas

Η κριτική έχει συνδέσει την ανάδειξη του Chaucer στον κανόνα της αγγλικής ποιήσης με ένα «φαινόμενο υποταγής»: όπως οι ποιητές των αρχών του 15ου αιώνα τον καθοσίωσαν ως «Πατέρα της αγγλικής ποίησης» και υποκλίθηκαν στο απόλυτο πρότυπο που αναγνώρισαν ότι έθεσε, όμοια ο Chaucer επιβάλλει το αρχέτυπο του αναγνώστη που οφείλει να επαφίεται στο υπέρτατο κύρος tow αρχαίων συγγραφέων, ενώ ο ίδιος ο ποιητής στιβαρά ελέγχει, κατευθύνει και ορίζει τον ερμηνευτικό ορίζοντα των ακροατών του.Σε αυτήν την προσέγγιση θα μπορούσε να αναταχθεί ότι ο Chaucer, ως πρωτοτυπικός συγγραφέας, δημιουργεί τον κώδικα μέσα στον οποίον (και με τον οποίον) οι μεταγενέστεροι του μπορούν να αρθρώσουν το δικό τους λόγο που δύναται να υπερβαίνει τον αφετηριακό ποιητή. Η διαδικασία αυτή προϋποθέτει την υπόσκαψη της «τοτεμικής» αντίληψης της αυθεντίας των πατέρων, η οποία ήταν μεσαιωνικό θέσφατο-λογοτεχνικό και όχι μόνο. Το άρθρο αυτό υποστηρίζει ότι σημαντικότατη στην ποιητική του Chaucer είναι η απαξίωση της μορφής του Πατέρα -τόσο ως οικογενειακής αρχής, όσο και ως θεϊκής εξουσίας και λογοτεχνικού πρότυπου. Έτσι, ο Chaucer μπόρεσε να φτάσει σε μια σύλληψη της ποίησης απαλλαγμένης από δύο «θεολογικά» βάρη: πρώτον, την εικονολατρία των λογοτεχνικών αυθεντιών, και, δεύτερον, την ανάγκη εκφοράς «ωφέλιμων μηνυμάτων» αυθύπαρκτης αξίας, όπως οι ορθόδοξες κανονιστικές περιγραφές πίστης και συμπεριφοράς. Κεντρική στο εγχείρημά του αυτό ήταν η επίτευξη μίας πολυφωνικότητας, η οποία εμπλέκει τον αναγνώστη/ακροατή σε μία συνεχή πρωτοβουλιακή ερμηνεία κι εννοηματώνει την ενεργό συμμετοχή του σε μία ανοικτή ερμηνευτική διαδικασία ως βασικό συστατικό της ποίησης.

• Languages and Literature

• Λογοτεχνία
• Father figures

ποίηση

Περιέχει βιβλιογραφία και παράρτημα με τίτλο "Bonaventure’s definition of authorship"