"Ποίηση" και αυτονομία
Part of : Το βήμα των κοινωνικών επιστημών ; Vol.Θ, No.34, 2002, pages 129-142
Issue:
Pages:
129-142
Author:
Abstract:
Το ανθρώπινο υποκείμενο έχει να επιλέξει ανάμεσα στην αναγκαιότητα και στην υπαρκτική του ελευθερία. Καθεμιά από τις δύο επιλογές συνοδεύεται από συγκεκριμένες παραδοχές και πρακτικές στο χώρο της οντολογίας, της πολιτικής και της γλωσσικής σημαντικής. Η πρώτη εκβάλλει σε οντολογικό μονισμό, ντετερμινιστικές παραμυθίες, πολιτική ετερονομία, πρόκριση του κριτηρίου της κοινωνικής λειτουργικότητας και υπαρκτική εμμένεια, ενώ η γλώσσα έρχεται, με τη σειρά της, να υποστηρίξει τη φαντασίωση. Στη δεύτερη περίπτωση, μιλούμε για ένα ποιητικό υποκείμενο, δηλαδή, για ένα υποκείμενο που καταφέρνει να αυτονομηθεί από κάθε προκαθορισμό και στατικότητα. Χαρακτηριστικά του είναι η απροσδιοριστία και η πρισματικότητα που ακουμπούν σε μια γλωσσική έκφραση ανοιχτή, σε ένα νόημα διαρκώς αναθεμελιούμενο, το οποίο εν τέλει οδηγεί στη διαρκή αναθεμελίωση του ίδιου του υποκειμένου που το εκφέρει.
Subject:
Subject (LC):
