11-24

• Κακαβούλια, Μαρία
• Πολίτης, Περικλής

Στο παρόν άρθρο μελετάται ο πλάγιος λόγος (ΠΛ) ως η στατιστικά επικρατέστερη μορφή αναπαράστασης λόγου σε ειδήσεις δύο ελληνικών εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας, της Καθημερινής και των Νέων. Στόχος του είναι η διερεύνηση γλωσσικών χαρακτηριστικών του ΠΛ και η επισήμανση του ιδεολογικού τους ρόλου στη δημοσιογραφική γραφή. Ειδικότερα, μελετώνται συγκριτικά οι λειτουργίες του ΠΛ με βάση: α) τις σημασιολογικές κατηγορίες των ρημάτων αναφοράς, β) τον χαρακτηρισμό των αναφερόμενων πηγών (γραπτών κειμένων ή ομιλητών) και γ) το σύστημα σχέσεων ανάμεσα στα ρήματα αναφοράς και τις αναφερόμενες πηγές. Συμπερασματικά, ο ΠΛ έχει ρυθμιστικό ρόλο όσον αφορά τις υφολογικές και ιδεολογικές διαφοροποιήσεις των δύο εντύπων. Τα Νέα προσανατολίζονται σε μια προσωποποιημένη εκδοχή της πολιτικής μέσα από γλωσσικές επιλογές που βρίσκονται στα όρια μιας ανεπίσημης/προφορικής ποικιλίας, ενώ η Καθημερινή, με γλωσσικές επιλογές κοντά στα όρια της τυπικότητας και της υψηλής ποικιλίας, υιοθετεί μια κοινωνικά και θεσμικά πιο διευρυμένη άποψη της πολιτικής.

• Languages and Literature
• Media and communications

• Γλωσσολογία
• Πολιτική επιστήμη
• Ideology
• Newspapers

discourse analysis, ideology, indirect discourse, speech and thought representation

Περιέχει σημειώσεις, πίνακες και βιβλιογραφία