15-56

• Saint - Guillain,  Guillaume

Ο Βενετός Nicolò Adoldo (περίπου 1356/8-1433) καταγόταν από οικογένεια πατρικίων εγκατεστημένη αρχικά στην ενορία του Άγιου Συμεών. Περί το 1388-1390 κληρονόμησε από τη μητέρα του την εξουσία στα τρία τέταρτα της Σερίφου. Άλλα, εξ αιτίας κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους του, καταδικάστηκε το 1393 σε φυλάκιση και απαγόρευση της παραμονής του στη Σέριφο. Η σύγχρονη ιστοριογραφία θεώρησε ότι πρόκειται για έναν τύραννο, αρκούμενη να αναπαραγάγει την εικόνα που σκιαγράφησαν κατά τη δίκη του οι κατήγοροί του. Με αφετηρία την ανάλυση μαρτυριών ελάχιστα γνω στών ή νέων, από τις οποίες ορισμένες ήδη είναι εκδεδομένες, το άρθρο αυτό επιδιώκει επανεκτίμηση του επεισοδίου αυτού, εξετάζοντας την πολιτική ιστορία της Σερίφου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη διακυβέρνηση του Nicolò Adoldo, τις λεπτομέρειες της βιογραφίας του τελευταίου, και τη σύνθεση και οργάνωση της νησιώτικης κοινωνίας. Το ότι η κυριαρχία του Nicolò Adoldo βούλιαξε στη βία, ίσως δεν οφειλόταν μόνο σε προσωπικές του κλίσεις. Το αποδεικνύει το ότι και ο διάδοχός του συνάντησε παρόμοια προβλήματα. Πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν και το ότι ένα τμήμ του πληθυσμού είχε σχετική χειραφέτηση, που ο Adoldo και ο διάδοχός του προσπάθησαν να περιορίσουν. Επίσης πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν και η ενίοτε αντιφατική στάση των βενετικών αρχών, που έπαιζαν ρόλο διαιτητών και κατηγόρων. Την κρίση λοιπόν δεν την εξηγεί από μόνος του ο ανυποχώρητος χαρακτήρας του Nicolò Adoldo. Παρά ταύτα συνετέλεσε ώστε να σχηματιστεί γι’ αυτόν αρνητική εικόνα.

• History and Archaeology
• Political Science

• Ιστορία
• Πολιτική επιστήμη

Περιέχει πίνακες, ευρετήριο και σημειώσεις, Cet article présente quelques résultats préliminaires d ’une recherche que j’ai entreprise sur les liens entre exercice du pouvoir et organisation de la société dans les Cyclades du XIIP au début du XVF siècle. Le matériel documentaire a été rassemblé lors d’un séjour à l’Institut hellénique de Venise dont le directeur, le Professeur Panayotakis, m’avait offert l’hospitalité: ces quelques pages sont dédiées à sa mémoire. Je tiens également à remercier Mme Gisèle Besson (É.N.S. de Fontenay) pour ses précieux conseils et M. le Professeur Michel Balard, mon patron de recherche, qui a bien voulu relire ce travail., Μνημόσυνο Νικολάου Μ. Παναγιωτάκη