173-192

Βυζαντινό δίκαιο και μανιχαϊστική αίρεση : παρατηρήσεις επι της διατάξεως της E.XVII.52

• Minale, Valerio Massimo

Η διάταξη της Εκλογής XVII.52, με την οποία ο αυτοκρατορικός νομοθέ- της επιβάλλει την θανατική ποινή στους οπαδούς της Μανιχαϊστικής αιρέ- σεως, θέτει το ζήτημα της αντιμετώπισης των ακραίων εκείνων αιρέσεων οι οποίες, κατά τη διάρκεια αυτής της ιστορικής αυτής περιόδου, ταυτίζονται με τον Μανιχαϊσμό. Με δεδομένο ότι κατά την Ισαυρική περίοδο ο Μοντα- νισμός, ο οποίος απαντά-κατεξοχήν στην περιοχή της Φρυγίας, ταυτίζεται ενίοτε με μία ορισμένη «σέκτα» του Ιουδαϊσμού, ενώ αναμφισβήτητα δεν υπάρχουν οπαδοί της αίρεσης του μανιχαϊσμού, κύριο αντικείμενο διερεύ- νησης της μελέτης αυτής αποτελεί η εξομοίωση της ποινικής μεταχείρισης των μανιχαίων και των μοντανιστών. Μία πιθανή εξήγηση θα μπορούσε να δοθεί με βάση τη βαθύτερη έννοια της μανιχαϊστικής αιρέσεως, η οποία, για ποικίλους ιστορικούς και θρησκευτικούς λόγους, περιέλαβε αδιακρίτως παντός είδους θρησκευτικές αποκλίσεις από το δόγμα.

• Law
• History and Archaeology

• Ιστορία
• Δίκαιο

Byzantine Law, Manichaean Heresy, Isaurian Ekloge, βυζαντινό δίκαιο, Μανιχαϊστική αίρεση, εκλογή των Ισαύρων

The article was presented as a paper during the Third International Conference of Young Historians of Greek Law “Byzantine and Post-Byzantine Law” (Thessaloniki, Centre for Byzantine Studies, 30th september-lst October 2011)., Το άρθρο περιέχεται στο τεύχος-αφιέρωμα: Μνήμη Μενελάου Α. Τουρτόγλου