374-380

Διυποκειμενικότης και 'Οντολογία : 'Αριστοτέλης καί Γκαμπριελ Μαρσέλ

• Kelessidou-Galanou, Anna

Τρεις είναι οι κύριοι στόχοι της μελέτης : α) ή άνεύρεσις των στοιχείων τά όποια συνάπτουν την μαρσελικήν με τήν άριστοτελικήν ηθική.• Συνιστώσαι του παραλληλισμού είναι αί εννοιαι της αρετής καί της αποτελεσματικότητος καί ή επιταγή της αύθυπερβάσεως του άνθρώπου, β) ή έπισήμανσις της διαφοράς μεταξύ της αισιόδοξου αριστοτελικής ηθικής (ηθικής τής αρετής ή οποία αγνοεί την πτώσιν—σφάλμα) καί τής χριστιανικής ηθικής του νεοσωκρατικου Γκαμπριελ Μαρσέλ, όπως καί ή παραδειγματολογική καταγραφή ώρισμένων ιδιαιτέρων συλλήψεων ή ορισμών (π.χ. ή αριστοτελική προαίρεσις), γ) ή κατάδειξις του πολλαπλού φιλοσοφικού ενδιαφέροντος, το όποιον παρουσιάζει ό συσχετισμός των δύο ηθικών άναφορικώς προς τήν κρισιμότητα τής εποχής μας. Άξιοσημείωτον είναι το γεγονός, ότι ή ηθική του Μαρσέλ προεκτείνει τήν άριστοτελικήν : ή αριστοτελική συμπεριφορά γίνεται διάθεσις πλήρους ανοίγματος τής ψυχής, ή ιδέα της συνυπάρξεως τών ατόμων διευρύνεται εις τήν ίδέαν τής οντολογικής διατάξεως τής πραγματικότητος. Ή αριστοτελική φιλία καί ή μαρσελική διυποκειμενικότης είναι ηθικά στοιχεία τα όποια αποκαθιστούν τήν όντολογικήν άξίαν του ατομικού. Συγχρόνως τά στοιχεία αυτά είναι οντολογικά μέσα ενεργείας καί τρόποι θεραπείας εκ τής συγχρόνου «απελπισίας». Κοινον σημείον είναι επίσης ή σύνδεσις τής δικαιοσύνης με τήν ισότητα, σύνδεσις ή οποία αποτελεί καί κοινήν αντίθεσιν προς το άφηρημένον πνεύμα. Ή αρχή τής εκλογής του «βελτίστου», ήτις πρυτανεύει εις τήν άριστοτελικήν καί τήν μαρσελικήν ήθικήν, προτείνεται ως το κατ' εξοχήν σημαντικον θέμα έρεύνης, επειδή προσφέρεται προκειμένου να καταδειχθή ή πορεία αναβάσεως εκ της οντικής είς τήν όντολογικήν περιοχήν.

• Languages and Literature

• Classical philology