Per il centenario dell'' iscrizione del Dipylon
Part of : Αρχαιογνωσία ; Vol.1, No.1, 1980, pages 27-38
Issue:
Pages:
27-38
Parallel Title:
Η επιγραφή του Δίπυλου
Author:
Abstract:
"Εχει περάσει ένας αιώνας άπό τότε πού ό Στέφανος Α. Κουμανούδης δημοσίευσε στο 'Αθήναιον, 1880, το αρχαιότατο αλφαβητικό μνημείο τής ελληνικής γλώσσας, χαραγμένο πάνω σε οινοχόη άπα το Δίπυλον. 'Ακόμη όμως παραμένει η αμφιβολία πού διατυπώθηκε ήδη άπό τον Κουμανονδη ώς προς τήν ακριβή ερμηνεία τών τελευταίων λέξεων, οι όποιες αποτελούν και τήν κύρια πρόταση του κειμένου: τοτοδεκα.μιν, μετά τήν αναφορική πρόταση. Για τήν ερμηνεία πρέπει ασφαλώς να αποκλείσουμε έva τύπο τής αντωνυμίας « τ o υ τ ο>, άφου ή γνήσια δίφθογγος ου γράφεται πάντοτε μέχρι το τέλος του 5ου al. μέ τα δύο γράμματα ου καί όχι ώς ο. "Ηδη ό Kirchhoff ανεγνώρισε στο κείμενο τή φράση το τοδε, και είναι επίσης πιθανή ή ανάγνωση κάρμα πού προέτεινε ό Diets με τήν έννοια του γλεύκος: "Ετσι μπορεί νά προταθεί ή νέα ανάγνωση τ ώ τόδε κ ά [ ρ ] μ' ί ν, (διότι είναι τουτο το κρασί προς αυτόν), πού δέχεται τή χρήση τής σπάνιας αντωνυμίας ΐ ν = αύτω, ή όποια μαρτυρείται όμως στον 'Ησίοδο (άπ. 245 Μ. - W.). "Οσον άφορα στο μέτρο, το κείμενο φαίνεται ότι είναι σνντεθειμένο άπό ενα έξάμετρο και ενα άδώνειο. Βέβαια ή μορφή αύτη δέν αντιστοιχεί στή μετρική τον Ιωνικού έπους. Έκτος άπα το μετρικό πρότυπο, θά ήταν καλύτερα κατανοητή ώς ήμιεπές και προσωδιακο — ραϊτσιανό, σύμφωνα μέ τήν στιχουργική τών κιθαρωδικών ποιημάτων του Στησιχόρου καί όχι μέ τήν ομηρική επική.
Subject:
Subject (LC):
