Οι απόψεις και η εμπειρία των εκπαιδευτικών του Δημοτικού Σχολείου Νεοχωρούδας του Δήμου Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης από τη συμμετοχή τους στην πορεία μετασχηματισμού του σχολείου σε Αειφόρο

Part of : για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ; No.58, 2017

Issue:
Pages:
Section Title:
Άρθρα με κρίση
Author:
Abstract:
Η παρούσα εργασία παρουσιάζειτις απόψεις και την εμπειρία των εκπαιδευτικών του Δημοτικού Σχολείου Νεοχωρούδας της Δ/νσης Π.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης από τη συμμετοχή τους στην πορεία μετασχηματισμού του σχολείου σε Αειφόρο. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν οι εκπαιδευτικοί της σχολικής μονάδας, που συμμετείχαν και κλήθηκαν να εκτιμήσουν την εμπειρία τους. Η ερευνητική μέθοδος, που επιλέχθηκε, ήταν η ημιδομημένη συνέντευξη. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι η συμμετοχή στο Βραβείο Αειφόρου Σχολείου κατάφερε να ενεργοποιήσει βελτιωτικές αλλαγές στην κουλτούρα της σχολικής και της ευρύτερης τοπικής κοινότητας. Ανέδειξε ένα σχολείο που προωθεί και υιοθετεί την αειφορία στην καθημερινή λειτουργία και πρακτική του, επιτυγχάνοντας μέσα από τη συνεργασία, τη συμμετοχική δράση όλων των εμπλεκομένων μερών, το άνοιγμα στην κοινωνία και τη βελτίωση της ποιότητας εκπαίδευσης και ζωής τόσο στη σχολική μονάδα, όσο και στην τοπική κοινότητα. Τέλος, ανέδειξε τον παράγοντα του διευθυντή, των εκπαιδευτικών και των γονέων ως καθοριστικούς στη δρομολόγηση του αειφόρου σχολείου.
Subject:
Subject (LC):
Keywords:
Αειφορία, Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη, Αειφόρο Σχολείο, Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση
Notes:
http://www.peekpemagazine.gr/issue/606
References (1):
  1. Ali Khan, S. (1996). A vision of a 21st-century community learning centre. In: J. Huckle and S. Sterling (eds). Education for Sustainability. London: Earthscan, 222-227.Baker, P.H. and Murray, M.M. (2011). Building community partnerships: Learning to serve while learning to teach, The School Community Journal, v21, n1.Aronowitz, S. & Giroux H. (2010). Η διδασκαλία και ο ρόλος του αναμορφωτή διανοούμενου (μτφρ Κ. Θεριανός) στο Κριτική Παιδαγωγική, επιμ.Γούναρη Π., Γρόλλιος Γ., Αθήνα: Gutenberg.Ballantyne, R., Fien, J. & Packer, J. (2001). Program effectiveness in facilitating intergenerational influence in Environmental Education: Lessons from the field. The Journal of Environmental Education, 32 (4), 8-15.Breiting, S., Mayer, M. and Mogensen, F. (2005). Quality criteria for ESD-Schools, in http://www.ensi.org last date accessed 10 November 2011.Cohen, L. &Manion, L. (1997) Μεθοδολογία Εκπαιδευτικής Έρευνας, Μητσοπούλου,Χ. & Φιλοπούλου, Μ. (μτφρ), Αθήνα, Έκφραση.Eaker, R., Dufour, R. and Dufour, R. (2002).Getting Started. Restructuring Schools to become Professional Learning Communities. Bloomington Indiana: Solution Tree.Elliott, J. (1998). The Curriculum Experiment. Meeting the Challenge of Social Change.Milton Keynes: Open University Press.Fullan, M. (1991).The New Meaning of Educational Change. London: Cassell.Glaser, B., & Strauss, A. (1967). The Discovery of Grounded Theory: Strategies for Qualitative Research. Chicago: Aldine.Gough, A. (2005). Sustainable Schools: Renovating Educational Processes. Applied Environmental Education and Communication, 4, 339-351.Hart, R. (1997). Children's participation: the theory and practice of involving young citizens in community development and environment care. NewYork: Earthscan Publishers (επανέκδοση, 2008).Henderson, K. and Tilbury, D. (2004). Whole school approaches to sustainability: An international review of sustainable school programs. Report prepared by Macquarie University for the Australian Government Department of the Environment and Heritage. Sydney, NSW: Macquarie University. Available at: http://aries.mq.edu.au/ proi ect.htm.Huckle, J. (2009). Consulting the UK ESD community on an ESD indicator to recommend to Government: an insight into the micro-politics of ESD. Environmental Education Research, 15(1), 1-15.Ηuckle, J. & Sterling, S. (1996). Education for sustainability. London: WWF and Earthscan.Jensen, B.B. (2005). Education for Sustainable Development - Building Capacity and Empowerment. Conference report on Education for Sustainable Development. Denmark: Esbjerg.Matthews, D. and Menna, R. (2003). Solving problems together: the importance of parent/school/community collaboration at a time of educational and social change. Education Canada, 43(1), 20-23.Mogensen, F. and Mayer, Μ. (eds) (2005). ECO-Schools: Trends and Divergences. A comparative Study on ECO-school development processes in 13 countries. Vienna: Austrian Federal Ministry of Education, Science and Culture, ENSI - SEED.MIO-ECSD (1998).Environment and Society: Education and Public Awareness for Sustainability: The Thessaloniki Declaration. Athens.Posch, P. (1999). The Ecologisation of Schools and its Implications for Educational Policy. Cambridge Journal of Education, 29 (3), 341-348.Rovai, A.P. (2002). ‘Building a sense of community at a distance’, International Review of Research in Open and Distance Learning, 3 (1), Retrieved from http://www.irrodl.org/content/ v3.1/rovai.html last date accessed: 5 January, 2005.Scott, W. & Gough, S. (Eds.) (2004). Key issues in sustainable development and learning: a critical review. London: Routledge Falmer.Shallcross, T. (2009). Ολιστικές σχολικές προσεγγίσεις, σύνδεση και μείωση της διάστασης ανάμεσα στη γνώση, τις αξίες και τις δράσεις. In T. Shallcross, J. Robinson, P. Pace and A. Wals (επιμ. Κ. Ταμουτσέλη) Δημιουργώντας βιώσιμα σχολικά περιβάλλοντα, Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο. 65-95.Shallcross, T. and Robinson, J. (2008). Sustainability Education, Whole School Approaches and Communities of Action. In Α. Reid, Β.Β. Jensen, J. Nikel and V. Simovska (eds) Participation and Learning. Perspectives on Education and the Environment, Health and Sustainability. Springer, 299-320.Sterling, S. (2001). Sustainable Education (Schumacher Briefings), 6, Bristol: Green Books.Tilbury, D. (2004). Rising to the Challenge: Education for Sustainability in Australia. Australian Journal of Environmental Education, 20(2), 103-114.UNESCO (2002).Education for Sustainability From Rio to Johannesburg: Lessons learnt from a decade of Commitment, Paris: UNESCO.UNESCO (2014). Roadmap for Implementing the Global Action Programme on Education for Sustainable Development. Διαθέσιμο στο δικτυακό τόπο http://unesdoc.unesco.org/images/0023/002305/230514e.pdf.WSSD (2002). Report of the World Summit on Sustainable Development.Political declaration. New York: United Nations Publications.UN. (1993). Agenda 21: The United Nations Programme of Action from Rio. New York: United Nations Publications.ΕλληνικήΑγγελίδου, Ε. και Κρητικού, Ε. (2009). Η θέση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο σύγχρονο σχολείο, κατάκτηση ή ζητούμενο-Πώς διαγράφονται οι απόψεις έμπειρων στην ΠΕ εκπαιδευτικών της Δ.Δ.Ε Αν. Αττικής. Σύγχρονη Εκπαίδευση, 156, 91-124.Γεωργόπουλος, Α. (2006). Γη, Ένας Μικρός και Εύθραυστος Πλανήτης, Αθήνα: Gutenberg.Δασκολιά, Μ. (2000). Οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών στην Περιβαλλοντική εκπαίδευση, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Διδακτορική διατριβή, αδημοσίευτη, κατατεθειμένη στο ΕΚΤ.Δημοπούλου, Μ. και Τρικαλίτη, Α. (2016). Πρωτοβουλίες ενδυνάμωσης των σχολικών κοινοτήτων για το μετασχηματισμό τους σε αειφόρες. Το παράδειγμα του προγράμματος Αειφόρο Ελληνικό σχολείο και του Τοπικού Σχολικού Δικτύου “Αειφόρα Σχολεία στην Α’ ΔΠΕ Αθηνών. Περιοδικό Επιστημονικό Δίκτυο Εκπαίδευσης Ενηλίκων Κρήτης (20) http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=40Ζαχαρίου, Α., Καίλα, Μ. & Κατσίκης Α. (2008). Αειφόρο Σχολείο: Διαπιστώσεις, Επιδιώξεις και Προοπτικές. Θέματα Επιστημών και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση, 1(3), 269-288.Καλαϊτζίδης, Δ. (2013). Συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών στο σχολικό πρόγραμμα δράσης του «Βραβείου Αειφόρου Σχολείου», σε σχέση με τον τύπο και τη βαθμίδα σχολείου. Για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, 3(48) ΠΕΕΚΠΕ.Καλαϊτζίδης, Δ. & Δηλάρη Β. (2010). Το Βραβείο Αειφόρου Σχολείου, Πρακτικά 5ου Πανελληνίου Συνεδρίου ΠΕΕΚΠΕ, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση Το Σταυροδρόμι της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη, Ιωάννινα.Κατσίκης, Α. & Ζαχαρίου, Α. (2005). Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην Ευρώπη: Πορεία και Προοπτικές. Στο Α. Γεωργόπουλος (επιμ.). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Ο νέος πολιτισμός που αναδύεται, (253-278). Αθήνα: Gutenberg.Κάτσενου, Χ. (2012). Η έννοια της συμμετοχής στο πλαίσιο του αειφόρου σχολείου. Μια έρευνα δράσης σε δημοτικό σχολείο, Διδακτορική διατριβή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΤΕΑΠΗ, Αθήνα.Λιαράκου, Γ. και Φλογαΐτη, Ε. (2007). Από την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη: Προβληματισμοί, Τάσεις και Προτάσεις. Αθήνα: Νήσος.Ναούμ, Ε. (2014). Η συνεργασία σχολείου-οικογένειας επιχειρώντας τη συμμετοχή των γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία στο πλαίσιο του αειφόρου σχολείου. Μια έρευνα δράσης σε νηπιαγωγείο, Διδακτορική διατριβή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΤΕΑΠΗ, Αθήνα.Νομικού, Χ. (2012). Θεωρητικές και Πρακτικές Προσεγγίσεις στην Εμπειρία Ενός Δημοτικού Σχολείου από τη Συμμετοχή στο Βραβείο Αειφόρου Σχολείου. Για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, 1 (46) ΠΕΕΚΠΕ.Παπαδημητρίου, Β. (2010). Σχολική κουλτούρα, σχολικό κλίμα και αειφόρο σχολείο. Για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, 44, 12-13.Παπαναούμ, Ζ. (1997). Περιβάλλον και εκπαίδευση από τη σκοπιά των εκπαιδευτικών:μια εμπειρική διερεύνηση. Παιδαγωγική Επιθεώρηση, 28, 171-193.Σκαναβή Κ., Πετρενίτη Β. & Γιαννοπούλου Κ. (2005). Αφοσίωση εκπαιδευτικών στη περιβαλλοντική εκπαίδευση, Heleco ’05, ΤΕΕ, Αθήνα, 3-6 Φεβρουαρίου 2005.Σπυροπούλου Δ. (2001). Αξιοποίηση Ερευνών Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επιθεώρηση Επιστημονικών και Εκπαιδευτικών Θεμάτων, 4,50-59.Συμεού, Λ., Ζαχαρίου, Α. & Βαλανίδης, N. (2007). Συμμετοχή των γονέων σε περιβαλλοντικά προγράμματα δράσης στην κοινότητα: Η εμπειρία γονέων της Κύπρου. Επιστήμες της Αγωγής, 4, 197-211.Ταμουτσέλη, Κ. (2011). Συμμετοχικότητα, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Στο R. A. Hart, Τα παιδιά συμμετέχουν. Θεωρία και πρακτική της εμπλοκής παιδιών στην ανάπτυξη της κοινότητας και τη φροντίδα του περιβάλλοντος (11-20) Πρόλογος- Επιμ: Ταμουτσέλη Κ. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.Τρικαλίτη, Α. και Αγγελίδου, Ε. (2015). Αξιοποίηση των σχολικών καινοτομιών στο πλαίσιο του Αειφόρου Σχολείου. Πρακτικά 7ου Πανελλήνιου Συνεδρίου ΠΕΕΚΠΕ, Βόλος 8-10 Μαΐου 2015.Τσαλίκη, Ε. και Τσελφές, Β. (2010). «Οι σημαντικοί άλλοι». Πεποιθήσεις σχετικά με τις κοινωνικές πιέσεις που επηρεάζουν την εκδήλωση πρόθεσης για συμμετοχή σε φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις. Πρακτικά 5ου Πανελλήνιου Συνεδρίου ΠΕΕΚΠΕ, Ιωάννινα 28-26 Νοεμβρίου 2010.Φλογαΐτη, Ε. (2006). Εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.