65-73

Ο αυτοσχεδιασμός

• Raymond, Jean-François de

Ό αύτοσχεδιασμός έμφανίζεται σάν ένα διφορούμενο φαινόμενο: πλάι στή στερητική έννοια πού τού δίνει ή έλλειψη προετοιμασίας, ò αύτοσχεδιασμός ένέχει τή θετική σημασία μιας πράξεως πού συμπτύσσει στήν ίδια στιγμή δ,τι συνήθως απλώνεται ανάμεσα στή σύλληψη πού προηγείται καί στήν έκτέλεση πού ακολουθεί, έφ' όσον ή άμεσότητα καταργεί τό μεσοδιάστημα. Όδηγούμεθα στό ζήτημα τού καθορισμού αΰτοΰ τού φαινομένου, πού συνήθως περιορίζεται στόν τομέα τής αισθητικής. Ό αύτοσχεδιασμός λειτουργεί στή διατομή τού άμεσου με τό σύγχρονο: άναζητά αΰτό πού μάς λείπει (πληρότητα καί τελειότητα) καί πιστοποιεί τό πεπερασμένο τής ύπάρξεώς μας είναι ή συμφιλίωση τού χωρισμού. Ομως αύτή ή κίνηση πεθαίνει καθώς δυναμώνει.Ή μοίρα του καί ή άπαίτηση γιά άνανέωση δέν είναι άλλες παρά οι απαιτήσεις τής ίδιας τής ύπαρξης, γεγονός πού συμβαίνει μόνο μιά φορά, αύτοσχεδιασμός κι αύτό, λίγων δεκαετηρίδων.

• Arts

• Τέχνη

Cet article, reprise d'une conférence à la Société Hellénique d'Esthétique, présente quelques thèmes d'un ouvrage sur "L'Improvisation", à paraître en 1979.