154-178

• Tovar, Saúl A.

Το χαρακτηριστικόν της Ελληνικής γλώσσης κατά την ιστορικήν εξέλιξίν της υπήρξε πάντοτε η πολυµορφία και η διαλεκτική ποικιλία, τόσον εις τους παλαιούς χρόνους, όσον και σήµερον. Η Ελληνική δεν είναι µία γλώσσα νεκρά, όπως είναι η λατινική, άλλα µια γλώσσα ζωντανή και η προφορά των Νεοελλήνων είναι κατά βάσιν η αυτή µε την προφοράν των προγόνων των της Αρχαιότητος µε αποχρώσεις κατά περιοχάς. Η προφορά του Εράσµου που εχρησιµοποιήθη ης την ∆ύσιν δια τα αρχαία ελληνικά, δεν υπήρξεν εις καµµίαν εποχήν, η δε χρησιµοποίησίς της τώρα τον 16. αί. δεν προέκυψεν από κάποιαν επιστηµονικήν ανάλυσιν, αλλά από υπολογισµούς πολιτικούς και θρησκευτικούς, αντικείµενον των οποίων ήτο να διασπασθή η συνέχεια της Ελλάδος, ήηγλωσσική και ιστορική, ως σύµπτωµα της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, και την εξαφάνισιν της Ελλάδος ως κράτους ανεξαρτήτου. Κατά τους επακολουθήσαντος αιώνας εξέχοντες Ευρωπαίοι Ελληνισταί αντετάχθησαν εναντίον αυτής της πλαστογραφήσεως που εισήγαγεν ο Έρασµος, γράψαντες µελετάς πολύτιµους, αι οποίαι απεδείκνυον την αρχαιότητα της εθνικής προφοράς των Ελλήνων, επί τη βάσει χιλιάδων αποδεικτικών στοιχείων, προκυπτόντων από κείµενα αρχαία και βυζαντινά, από τας συλλογάς επιγραφών και νοµισµάτων, από µεταγραφάς λόγων ελληνικών εις αλλάς γλώσσας, λατινικήν, εβραϊκήν, συριακήν, αραβικήν, κοπτικήν, κ.ά. Εις το παρόν άρθρον µνηµονεύονται και περιγράφονται τα έργα που συνεγράφησαν προς υπεράσπισιν της εθνικής προφοράς των Ελλήνων. Αυτά τα έργα ήρχισαν να γράφωνται ευθύς µετά τήν αµφισβήτησιν του 16. αι. και συνεχίσθησαν µέχρι των άρχων του 20. Εκ τούτου προκύπτει ότι το σύστηµα του Εράσµου δεν κατώρθωσε να επιβληθή εις την ∆ύσιν κατά τρόπον γενικον ει µη κατά τον παρόντα αιώνα, ενώ κατά τας προηγουµένας εποχάς κατεπολεµείτο εις όλην την Ευρώπην, διό και η εφαρµογή του ήτο µερική. Το πλείστον των συγχρόνων Ελληνιστών αγνοεί τα ιστορικά συµβάντα, τα όποια ήσαν πολύ γνωστά κατά τους προηγουµένους αιώνας. Ενταύθα φέρεται εις γνώσιν του αναγνώστου µία σύνοψις όλων αυτών των γεγονότων και των έξωεπιστηµονικών κινήτρων τα όποια συνετέλεσαν να διαδώσουν το σύστηµα του Εράσµου. Η Ελληνική φιλολογία εις την ∆ύσιν περιέπεσεν εις µίαν ακαδηµαϊκήν «ρουτίνα», από την οποίαν πρέπει να εξέλθη και να αρχίσουν να χρησιµοποιούνται τα Ελληνικά (le Grec) ως µία γλώσσα ζωντανή και σπουδαζοµένη εις όλην την ιστορικήν της ενότητα.

• Languages and Literature

• Greek language
• Language and history

Conférence que nous avons prononcée le 20 Mars 1987, à l'occasion de la Semaine de la Grèce, à Buenos Aires, à la démande de l'Ambassadeur de Grèce en Argentine, le Dr Charalambos Korakas. Nous étions alors sur le point de conclure notre livre: "Biographie de la langue grecque. Ses 3.000 ans de continuité" (1990), recherche que nous avons réalisée à l'Université de Harvard. En 1980, nous avions prononcé une autre conférence sur ce sujet à l΄ "Institute for Byzantine and Modem Greek Studies" de Belmont (Boston, Mass.), à la demande de son Président, notre ami le Dr Constantine Cavarnos.