123-158

The nickname as a basic component of genealogy identification and social classification : The case of a Helleno-phonic village in Southern Italy (Gallitsiano)

• Πετροπούλου, Χριστίνα

The last name, the name and the nickname form the three main elements of Gallitsiano's name-giving system. Although each of these names serves different needs and undertakes various functions, the interactive relationship between them defines, nevertheless, people's identity at a personal, familial and social level. As the last name is transmitted from one generation to the next through blood, meaning the patrilineal system, it symbolizes the perpetuation of race and family over time. Its use is limited to official documents, in other words it stricly and exclusively refers to relations among community members within the bureaucratic system (birth records and other public services). The first name, transmitted bi-lineally (from both sides of family) defines the identity of individuals in two levels: vertical (senior relatives, grandfathers, grandmothers) and horizontal (side-relatives, uncles, aunts). The existence of kin relationships that connect almost the entire population —a residue of relative and community endogamy— brings a stop to the renewal of first and last names, resulting in a high percentage of synonymity. Evidently, both the first and last name, unable to function as differentiating factors among individuals, render the nicknames to a dominant element for identification of genealogy and social classification of a person. There are at least three kinds of nicknames given to each person: racial, familial and personal. The first two are synonymous with genealogy continuity and the third describes and classifies someone on a social level based on character traits, behavior, virtues and flaws, place of origin, occupation, abilities e.t.c.

• Arts

• Λαογραφία

1. Α λ ε ξ ά κ η ς Ε. 1980, Τα γένη και η οικογένεια στην παραδοσιακή κοινωνία της Μάνης. Αθήνα.—, 1994, «Αμφιγραμμικές ομάδες καταγωγής και γαμήλια στρατηγική στους Αλβανόφωνους της Ν.Α. Αττικής-Λαυρεωτικής (1850-1940)». Πρακτικά Ε' Συνάντησης ΝΑ. Αττικής, (Παιανία 5-8 Δεκ. 1991). Παιανία.—, 1996, Τα παιδιά της σιωπής. Οικογένεια, συγγένεια και γάμος στους Αρβανίτες της Ν.Α. Αττικής - Λαυρεωτικής (1850-1940). Αθήνα: Παρουσία.A r i ο t i M. 1988, Non desiderare la donna l’ altri. Gruppi sociali, parentela e matrimonio nella comunità di Prodo. Milano: Franco Angeli.C a r a c a u s i G. 1993, Dizionario onomastico della Sicilia, 2 τόμοι. Centro di studi filologici e linguistici siciliani. Palermo.Co n d e m i F. 1987, Grammatica grecanica. Reggio Calabria: Coop. Contezza. —, 1990, To taxidi - Il viaggio. Edizioni I Cumelca, Reggio Calabria.G o o d y J. R. 1984, Famiglia e matrimonio in Europa. Origine e sviluppo dei modelli familiari dell'Occidente. Milano: Mondadori.Κ α ρ α ν α σ τ ά σ η ς Α - , Ιστορικόν Λεξικόν των Ελληνικών Ιδιωμάτων της Κάτω Ιταλίας T6μοι 5. Ακαδημία Αθηνών: 1984, 1986, 1988, 1991, 1992.Κ α τ σ ο υ λ έ α ς Σ τ . 1988. «Ονοματολογικά Ικαρίας». Ονόματα 12 (1988),229-249.Κ ο υ τ ε λ ά κ η ς Χ. 1988, «Αλαδιώτες - Κουντουριώτες. Αμοιβαίοι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί των κατοίκων της Τήλου», Ονόματα 12 (1988), 256-279).L é v i - S t r a u s s C. 1978, Le strutture elementari della parentela (ιταλ. μετάφρ. A. M. Cirese καί L. Serafini). Milano: Feltrinelli.M a b i 1 i a M. 1980, «Sruturra e uso del soprannome», Rassegna Italiana di Sociologia 4 (1980) 585-605.M e y r i a t Μ. (επιμ.) 1961, La Calabria. Lerici, Milano.M i n i e u c i, M. 1981, Le strategie matrimoniali in una comunità calabrese. Rubbettino ed. Soveria Manelli.M i n i c u c i M. 1983, «Il sistema di denominazione in un paese dell'Italia Meridionale », L'Uomo, Τόμ. VII, αριθ. 1/2, 205-217.M o s i n o F. 1981, «I nomi di battesimo dei Greci di Bova nell ' Ottocento», Calabria Sconosciuta 13 (1981) 73-75.Μ π α σ έ α - Μ π ε ζ α ν τ ά κ ο υ Xp. 1985, «Παρωνύμια από περιοχή της Έξω Μάνης», Αεξικογραφικόν Δελτίον, τόμ. ΙΕ', Αθήνα 233-257.Ρ a d u 1 a V. 1977, Calabria prime e dopo l'Unità (επιμ. A. Marinari). Τόμ. IL Bari: Laterza.Ρ a 1 u m b ο B. 1991, Madre madrina. Rituale perentela e identità in un paese del Sannio (San Marco dei Cavoti). Franco Angeli: Milano.Π ε τ ρ ο π ο ύ λ ο υ Xp. 1994α, «Τα ελληνικά της Καλαβρίας μεταξύ περιθωριοποίησης και επανεκτίμησης: προβλήματα και προοπτικές», Εθνολογία 3 (1994), 189-214.Π ε τ ρ ο π ο ύ λ ο υ Χρ. 1994β, «Αποκριά στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας », Καθημερινή, 6 Μαρτίου 1994.Π ε τ ρ ο π ο ύ λ ο υ Χρ. 1995, «Γλώσσα και διάλεκτος στην ελληνόφωνη περιοχή της Καλαβρίας: όψεις γλωσσικές και πολιτισμικές», Γλώσσα 35 (1995), 32-51.P i s e l l i F. 1981, Parentela ed emigrazione Mutamenti e continuità in una comunità calabrese. Torino: Einaudi.P i t t - R i v e r s J. 1976, li popolo della Sierra. Torino: Rosenberg & Sellier. A' έκδοση Λονδίνο 1954.R o h 1 f s G. 1974, Scavi linguistici nella Magna Grecia. Galatina: Congedo.R o h 1 f s G. 1979, Dizionario dei cognomi e soprannomi in Calabria. Ravenna: Longo.R o h l f s G. 1980, «Antichi patronimici greci in Calabria», Calabria Sconosciuta 9 ( Gennaio-Marzo 1980).R u f f i n o G. 1988, «Soprannomi della Sicilia Orientale (tipi idiomatici, fonosimbolici e trinviali)», Ονόματα 12 (1988), 480-86.S e l l a n G. 1983, «Il nome e la terra: procedure di classificazione in una società contadina nel Nord Italia», L'Uomo (1983), Τόμ. VII, 219-236.T a i b b i - C a r a c a u s i (επιμ. )1959, Testi Neogreci di Calabria (TNC). Istituto Siciliano di studi Bizantini e Neogreci. Palermo.Τ ο υ ν τ α σ ά κ η Ει ρ. 1995, «Συστήματα ονοματοδοσίας και πρακτικές διαδοχής στο Αιγαίο: Η λειτουργία των παρωνυμίων σε μια ορεινή κοινότητα της Άνδρου ». Ανάτυπο από τα Πρακτικά του Συνεδρίου: Άξονες και προϋποθέσεις για μια διεπιστημονική έρευνα. Αθήνα: Πνευματικό Ίδρυμα Σάμου «Νικόλαος Δημητρίου».